Οι πληροφορίες που παρέχονται στη σελίδα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για αυτοθεραπεία ή αυτοδιάγνωση. Εάν υποψιάζεστε μια ασθένεια, θα πρέπει να αναζητήσετε βοήθεια από έναν εξειδικευμένο ειδικό. Μόνο ο γιατρός σας μπορεί να διαγνώσει και να συνταγογραφήσει θεραπεία.
Από πού προέρχεται η ασθένεια;
αρτηριακή υπέρταση(συνώνυμο -υπέρταση) είναι μια ολόκληρη ομάδα ασθενειών για τις οποίες μια επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) είναι τυπικά μεγαλύτερη από 130-140/90 mm Hg. Τέχνη. Οι αυξημένες τιμές της αρτηριακής πίεσης καταγράφονται σε διαφορετικές ημέρες, με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις που πραγματοποιούνται υπό διαφορετικές συνθήκες.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητο τόσο η ανώτερη (συστολική) όσο και η κατώτερη (διαστολική) πίεση να αυξάνονται ταυτόχρονα με την υπέρταση. Για να κάνετε αυτή τη διάγνωση, αρκεί να αυξήσετε έναν από τους δείκτες - πιο συχνά τον ανώτερο αριθμό, αν και είναι επίσης δυνατή η αύξηση της χαμηλότερης πίεσης.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι διακρίνεται μια ξεχωριστή ασθένεια - η αρτηριακή υπέρταση (ονομάζεται επίσης υπέρταση ή GB). Με το GB, η αύξηση της πίεσης είναι ο κορυφαίος, βασικός παράγοντας που προκαλεί διάφορα προβλήματα υγείας. Επιπλέον, έχει εντοπιστεί συμπτωματική υπέρταση. Πρόκειται για ασθένειες στις οποίες η αυξημένη πίεση είναι ένα από τα συμπτώματα, μαζί με πολλές άλλες εκδηλώσεις. Δηλαδή, η υψηλή αρτηριακή πίεση έχει μια εντελώς προφανή, αφαιρούμενη αιτία (νεφρική βλάβη, υπερθυρεοειδισμός, φαιοχρωμοκύτωμα κ. λπ. ).
Αιτίες υπέρτασης
Η ακριβής αιτία της ανάπτυξης της υπέρτασης δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί.
Σήμερα έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη παθολογίας.
Ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός για τα άτομα των οποίων οι στενοί συγγενείς πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση. Επιπλέον, παράγοντες υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη υπέρτασης περιλαμβάνουν:
- υπέρβαρο και διαφορετικοί βαθμοί παχυσαρκίας (όσο υψηλότερο είναι το σωματικό βάρος, τόσο πιο πιθανή είναι η αύξηση της πίεσης).
- καθιστικός τρόπος ζωής, έλλειψη σωματικής δραστηριότητας.
- κακές συνήθειες (υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, κάπνισμα).
- υπερβολικό διαιτητικό αλάτι?
- χρόνιο σωματικό ή ψυχοσυναισθηματικό στρες, έλλειψη ύπνου, υπερκόπωση.
Τις περισσότερες φορές, η υπέρταση επηρεάζει άτομα στις ανεπτυγμένες χώρες που εργάζονται σε γραφεία με πρόγραμμα βάρδιων. Επομένως, εάν υπάρχουν σημάδια υπέρτασης, είναι απαραίτητο, πρώτα απ 'όλα, να προσαρμόσετε τον τρόπο ζωής (δραστηριότητα, διατροφή, συνήθειες).
Μια συμπτωματική αύξηση της πίεσης είναι δυνατή με παθολογίες εσωτερικών οργάνων, ενδοκρινικές και μεταβολικές ασθένειες.
Η υψηλή αρτηριακή πίεση συχνά συνοδεύει ασθένειες των νεφρών ή των αγγείων τους - πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα, πολυκυστικές βλάβες, στένωση νεφρικής αρτηρίας, διαβητική νεφροπάθεια. Η υπέρταση εμφανίζεται με όγκους της υπόφυσης, επινεφριδίων (φαιοχρωμοκύτωμα κ. λπ. ), υπερθυρεοειδισμό, νόσο του Cushing, αγγειακές βλάβες (σύνθεση της αορτής), προεκλαμψία κ. λπ. Η υπέρταση είναι χαρακτηριστική για το σύνδρομο υπνικής άπνοιας, λήψη ορισμένων φαρμάκων από του στόματος αντισυλληπτικά, ορισμένα ΜΣΑΦ).
Υπέρταση: κύρια συμπτώματα
Από μόνος του, ο ασθενής μπορεί να μην αισθάνεται την αύξηση της πίεσης για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι αριθμοί υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορεί να συνοδεύονται από δυσάρεστα συμπτώματα. Το:
- βαρύτητα στο κεφάλι ή πονοκέφαλος (ειδικά στο πίσω μέρος του κεφαλιού).
- πετάει μπροστά στα μάτια, προβλήματα όρασης.
- ζάλη;
- ναυτία, μερικές φορές έμετος.
- αστάθεια κατά το περπάτημα?
- κρίσεις άσθματος, αναπνευστική ανεπάρκεια.
- σοβαρή αδυναμία, αδιαθεσία.
- αυξημένη κόπωση με μειωμένη απόδοση.
Όλα αυτά τα συμπτώματα δεν είναι συγκεκριμένα και είναι πιθανά με πολλές άλλες ασθένειες, επομένως πρέπει να αξιολογούνται μόνο σε συνδυασμό με αριθμούς αρτηριακής πίεσης. Με τη συμπτωματική υπέρταση σε άνδρες ή γυναίκες, είναι πιθανά συμπτώματα από τα όργανα που υποφέρουν περισσότερο - οίδημα, κράμπες, μυϊκή αδυναμία, ροχαλητό, αναπνευστική διακοπή κατά τη διάρκεια του ύπνου, λιποθυμία κ. λπ.
Επιπλοκές
Μια συνεχής αύξηση της πίεσης είναι επικίνδυνη για την ανάπτυξη επιπλοκών που σχετίζονται με βλάβες σε όργανα και ιστούς. Όλα αναπτύσσονται σταδιακά, σε αρκετά χρόνια. Στα αρχικά στάδια, οι αλλαγές είναι αναστρέψιμες εάν η πίεση ελέγχεται με τακτική λήψη φαρμάκων για την υπέρταση. Χωρίς θεραπεία, το προχωρημένο GB οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές. Τα τοιχώματα των αρτηριών υποφέρουν, χάνουν την ελαστικότητά τους, γίνονται πιο πυκνά, καταστρέφονται και εντοπίζονται σε αυτά έντονες αθηροσκληρωτικές αλλαγές. Προσβάλλονται ιδιαίτερα τα αγγεία της καρδιάς, του εγκεφάλου, των νεφρών, των άκρων και των ματιών. Η αθηροσκλήρωση των αγγείων του μυοκαρδίου προκαλεί την ανάπτυξη και την εξέλιξη τουισχαιμική καρδιακή πάθηση(συντομογραφίαισχαιμική καρδιακή πάθηση). Η υπέρταση σχετίζεται με πολύ υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξηςέμφραγμα- θάνατος μέρους του μυοκαρδίου λόγω διαταραχής της κυκλοφορίας του αίματος στα αγγεία.
Άλλες επιπλοκές είναι επίσης πιθανές.
- Βλάβες του ΚΝΣ - εμφανίζονται υψηλοί κίνδυνοι εγκεφαλικών επεισοδίων (οξύ εγκεφαλοαγγειακό ατύχημα λόγω θρόμβου ή ρήξης), χρόνιες διαταραχές της ροής του αίματος στα εγκεφαλικά αγγεία με την ανάπτυξη εγκεφαλοπάθειας.
- Ασθένειες, ισχαιμικές βλάβες των νεφρών σχηματίζουν τελικά χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
- Διαταραχές της όρασης, έως και πλήρη τύφλωση, που εμφανίζονται λόγω υποσιτισμού του αμφιβληστροειδούς και του οπτικού νεύρου.
- Το μεταβολικό σύνδρομο είναι ένας συνδυασμός υπέρτασης με υψηλά λιπίδια αίματος, υπέρβαρο, υψηλό σάκχαρο στο αίμα. Αυτό απειλεί την ανάπτυξη εγκεφαλικών και καρδιακών προσβολών.
Πολλές άλλες επιπλοκές είναι επίσης πιθανές. Ο κίνδυνος της υπέρτασης είναι ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προχωρήσει χωρίς συμπτώματα, αλλά τα αγγεία και τα εσωτερικά όργανα υποφέρουν από κυκλοφορικές διαταραχές.
Ταξινόμηση
Σύμφωνα με το μέγεθος της αυξημένης αρτηριακής πίεσης, υπάρχουν τρεις βαθμοί υπέρτασης. Εκτός από αυτές, υπάρχουν επίσης ομάδες κινδύνου με βάση ορισμένες τιμές πίεσης και το επίπεδο της διακύμανσής της.
- Η βέλτιστη αρτηριακή πίεση είναι μικρότερη από 120/80 mm Hg.
- Η κανονική πίεση θεωρείται ότι είναι εντός 120-129 / 80-84 mm Hg.
- Η πίεση εντός των ορίων έως και 130-139 / 85-89 mm Hg θεωρείται υψηλή φυσιολογική.
- Το AG του 1ου βαθμού τοποθετείται σε τιμές πίεσης 140-159 / 90-99 mm Hg.
- Η υπέρταση 3ου βαθμού τοποθετείται σε πίεση πάνω από 180/110 mm Hg.
- Η υπέρταση 3ου βαθμού τοποθετείται σε πίεση πάνω από 180/110 mm Hg.
Η μεμονωμένη συστολική υπέρταση ξεχωρίζει ξεχωριστά με αύξηση στους ανώτερους αριθμούς άνω των 140 και στους κατώτερους λιγότερο από 90 mm Hg.
Η σοβαρότητα της κατάστασης εκτιμάται από την υψηλότερη τιμή πίεσης (ανεξάρτητα από το αν είναι ανώτερη ή χαμηλότερη). Για ακριβή διάγνωση, πρέπει να προσδιορίσετε την πίεση πολλές φορές την ημέρα για μία ή δύο εβδομάδες.
Τα στάδια της υπέρτασης διακρίνονται επίσης, αντανακλώντας τα στάδια των αλλαγών στο σώμα στο φόντο της υπέρτασης και την ανάπτυξη επιπλοκών. Συνολικά, διακρίνονται τρία στάδια, καθένα από τα οποία χαρακτηρίζεται από τις δικές του αλλαγές σε όργανα και συστήματα, αποκλίσεις σε εργαστηριακές αναλύσεις και λειτουργικές εξετάσεις.
- Το Στάδιο Ι είναι οι αρχικές αλλαγές στο HD. Δεν υπάρχει βλάβη στα όργανα-στόχους: δεν υπάρχει υπερτροφία του μυοκαρδίου (πάχυνση του καρδιακού τοιχώματος), μείωση του ρυθμού διήθησης στα σπειράματα των νεφρών, χωρίς πρωτεΐνη στα ούρα, χωρίς πλάκες και χωρίς πάχυνση στις καρωτιδικές αρτηρίες.
- Το στάδιο ΙΙ εμφανίζεται παρουσία τουλάχιστον ενός από τα παραπάνω σημεία (συνήθως πρόκειται για υπερτροφία του μυοκαρδίου ή πλάκες στις αρτηρίες).
- Το στάδιο ΙΙΙ εκτίθεται παρουσία τουλάχιστον μιας από ολόκληρη την ομάδα καρδιαγγειακών παθήσεων, η οποία σχετίζεται με την ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης. Πρόκειται για εγκεφαλικό, έμφραγμα, βλάβες στα αγγεία των κάτω άκρων, στηθάγχη, μειωμένη σπειραματική διήθηση, σημαντική απώλεια πρωτεΐνης πλάσματος στα ούρα.
Ο προσδιορισμός του βαθμού και του σταδίου της GB είναι σημαντικός για την κατάρτιση ενός σχεδίου θεραπείας και παρακολούθησης και μέτρων αποκατάστασης. Όσο πιο σοβαρή είναι η κατάσταση, τόσο πιο ενεργά και εντατικά πρέπει να διεξάγεται η θεραπεία.
Διαγνωστικά
Συνήθως ο ασθενής απευθύνει τα παράπονά του στον θεραπευτή, λιγότερο συχνά - αμέσως στον καρδιολόγο. Η υπέρταση μπορεί επίσης να ανιχνευθεί από άλλους ειδικούς - νευρολόγο, ενδοκρινολόγο, ουρολόγο ή νεφρολόγο.Η διάγνωση της υπέρτασης ή της συμπτωματικής υπέρτασης ξεκινά με την καταγραφή όλων των παραπόνωνπου έχει ένα άτομολεπτομερής μελέτη της αναμνησίας(ποιες ασθένειες έχουν μεταφερθεί, υπάρχουν συγγενείς με υπέρταση, τι τρόπο ζωής ακολουθεί ο ασθενής, πώς τρώει κ. λπ.
Στη συνέχεια, ο γιατρός πραγματοποιεί μια εξέταση - αξιολογεί το ύψος και το βάρος, τον ΔΜΣ, την περίμετρο της κοιλιάς, μετρά τον παλμό, την πίεση, τον αναπνευστικό ρυθμό. Είναι σημαντικό να τονίσουμε -Η αρτηριακή πίεση πρέπει να μετράται τρεις φορές ανά ραντεβού.για τη μείωση της επιρροής των σφαλμάτων (διέγερση, άγχος, ελαττώματα μέτρησης).
Επίσης, ο γιατρός θα δώσει συστάσεις για τη μέτρηση της πίεσης στο σπίτι δύο φορές την ημέρα - το πρωί και το βράδυ, θα συνταγογραφήσει μια σειρά εργαστηριακών και οργάνων εξετάσεων. Το:
- γενική κλινική ανάλυση ούρων και αίματος.
- βιοχημική μελέτη, πήξη, επίπεδο γλυκόζης.
- ΗΚΓ και ECHO-KG (υπερηχογράφημα καρδιάς).
- Υπερηχογράφημα των κοιλιακών οργάνων (συμπεριλαμβανομένων των νεφρών και των επινεφριδίων).
- διαβούλευση οφθαλμίατρου με τη μελέτη της κατάστασης του βυθού.
Αφού λάβει όλα τα αποτελέσματα, ο γιατρός αξιολογεί όλους τους παράγοντες κινδύνου, τις συννοσηρότητες και τις βλάβες των εσωτερικών οργάνων-στόχων. Ένα άτομο ανατίθεται σε μια συγκεκριμένη ομάδα κινδύνου και με βάση αυτό καθορίζονται οι τακτικές θεραπείας, τα μέτρα πρόληψης επιπλοκών, η συχνότητα παρατήρησης και οι εξετάσεις.
Μέθοδοι θεραπείας της αρτηριακής υπέρτασης
Η κύρια θεραπεία για την υπέρταση είναισυνδυασμός μη φαρμακευτικών μεθόδων και φαρμάκων. Το πρώτο πράγμα που θα συστήσει ο γιατρός είναι διόρθωση βάρους, επέκταση του όγκου της σωματικής δραστηριότητας, εγκατάλειψη κακών συνηθειών, καθώς και διόρθωση της δίαιτας για υπέρταση, μείωση αλατιού, ελαφρών υδατανθράκων, κορεσμένων λιπαρών στη διατροφή, αύξηση της ποσότητας φρέσκων φρούτων , φυσική τροφή.
Για ασθενείς των οποίων το επίπεδο πίεσης δεν σταθεροποιείται μόνο με αλλαγή τρόπου ζωής, διατροφής και όλων των συστάσεων, ισχύουν οι γιατροίφαρμακευτική θεραπεία.
Το θεραπευτικό σχήμα επιλέγεται μεμονωμένα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα από διάφορες ομάδες. Το:
- διουρητικά φάρμακα (διουρητικά);
- ανταγωνιστές ασβεστίου;
- ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης-ΙΙ (φάρμακα που τελειώνουν σε σαρτάνη).
- Αναστολείς ΜΕΑ (το τέλος του φαρμάκου είναι adj).
- β-αναστολείς (που τελειώνουν σε -lol).
Σήμερα, οι γιατροί συνδυάζουν ομάδες φαρμάκων για να επιτύχουν το μέγιστο αποτέλεσμα, αφού η λήψη ενός φαρμάκου συνήθως δεν δίνει ένα σταθερό και έντονο αποτέλεσμα, το επιθυμητό επίπεδο αρτηριακής πίεσης. Η επιλογή των φαρμάκων πραγματοποιείται μόνο από γιατρό, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, τις συννοσηρότητες και τα φάρμακα που έχουν ήδη ληφθεί. Η θεραπεία πραγματοποιείται σε συνεχή βάση, η δόση επιλέγεται μεμονωμένα για αρκετές εβδομάδες ή μήνες.
Πρόληψη ασθενείας
Οι απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι αποτελεσματικές στην πρόληψη της υπέρτασης. Είναι απαραίτητο να έχετε την πιο υγιεινή, ορθολογική διατροφή, σωματική δραστηριότητα και διατήρηση υγιούς βάρους, μείωση της ποσότητας αλατιού στη διατροφή, προστασία από το στρες. Για την έγκαιρη ανίχνευση προβλημάτων υγείας και των αρχικών εκδηλώσεων της ΓΒ, είναι απαραίτητες τακτικές επισκέψεις στον γιατρό, κλινική εξέταση.